هوالنور

يكي از دلايلي كه اين پست رو گذاشتم ياد اين تكيه كلام حاج آقا افتادم كه شرح حال اين روزام هستش. همين  تيتر مون رو ميگم:

بهشت را به بها ميدهند نه به بهانه.

احساس مي كنم بندهء خدا حاج آقا  خيلي زحمت مي كشن تا ما متوجهء اين موضوع بشيم براي رسيدن بهر چيزي بهايي را بايد پرداخت مخصوصا تو امر بندگي خداي مهربونمون.

راه دور نميرم  خود من سر بعضي مسائل و تكاليف مذهبيم فوق العاده تو فاز تنبلي ميفتم و خودمو تند تند توجيه مي كنم بروايتي همچين كلاه شرعي سر خودم ميذارم كه حد نداره مثلا وقتي دارم ناهار رو تدارك ميدم و اذان ميزنه ميگم حالا اول وقت نشد ميشه نيم ساعت تا يك ساعت ديگه خوند اما خدائيش نماز اول وقت مزه اش قشنگتره و بدل ميشينه يا نماز يه ساعت بعد و غيره و ذلك.

بگمانم اگه فقط به همين حس قشنگش توجه مي كردم كلي بندگيم بهبود ميفتاد اينم بگما تا بحال كه من تجسس كردم فقط همين نيست بلكه هر كار مذهبي در جاي خود (زمان و مكان مناسب) انجام بشه كلي فوايد زيباي دنيوي اول براي ما داره و ....البته اگر از اهلش ,درستش رو طبق احكام وفقهي و شرعيش ياد بگيريم كه ميشه نور علي نور.

ميدونما من قوي عاشق تنبل خانم ميتونم طوري برنامه هامو بچينم تا سر نماز اول وقت كارهاي تقريبا ضروري نداشته باشم ولي چون خيلي اهل بهانه هستم ببين خودمو بدجور از هم صحبتي با خداي مهربونمون دور مي كنم بعد رو كه اصلا و ابدا ندارم و تازشم ميخوام خداي مهربون هم اين دنيامه برام عالي رقم بزنه و اون دنيا همجوار پيامبر مهربونم و معصومين (ع) و خوبان عالم باشم واقعا من از خودم فوق العاده خجالت ميكشم چه برسه از خداي مهربونم.( درسته وقتش رسيده كه من بايد خودمو  تنبيه انضباطي كنم)

 همينقدر بدونيد يه مدته كه فكر مي كنم توقعاتم از خداي مهربونم و تموم خوبان عالم زياده اما بلد نيستم  براي دريافت خيرها و رحمتها و زيباييها يه گام مثبت بردارم.

حاج آقا و بچه هاي كلاس ايشون و استاد گلم و بچه هاي كلاساشون هم واقعا خيلي اهل دلن من گاهي اوقات خيلي خيلي خيلي غبطه ميخورم چون مي بينم واحساس مي كنم چقدر ارتباطشون با خداي مهربونمون زيباست اونا يه جور زيبا به خداي مهربون و خوبان عالم جان دل سپردن كه من شرمسارم و با خودم نجوا مي كنم كه اي دل غافل: تو كجايي اونا كجان؟!

فاصله ها رو مي بينم اما وسوسه هاي دنيويم اونقدر زياده كه هنوز از خواب غفلتم بيدار نشدم.(هيهات من النفس)

خدايا منو بخودت نزديك گردان قسمت ميدهم به خوبان عالم نذار نذار نذار من در حسرت فرصتهاي از دست رفته ام در روز محشر فغان كنم و اون زمان ديگر فايده اي برايم نخواهد داشت .

بارالها چشم اميدم فقط به توست پس اميدم را نااميد مكن"الهي آمين"

تو كلاس تفسير هفتهء گذشته رسيديم به آياتي كه حضرت موسي(ع) اول 30 روز و بعد 10 روز ديگه اضافه شد تا از مردم و پيروانش دور شدن و تو اون مدت برادرشون هارون رو جاي خود گذاشتن و داستان گوساله سامري و گمراهي و كفر و شرك بني اسرائيل و مابقي قضايا.

تو تفاسير تاكيد بسيار شده بر عدد 40 و همينطوري حرف كشيده شد به انواع چله ها و خيلي مباحث مرتبط به اون اما زيباترين جمله اي كه شنيدم كه خيلي از خودم دلم گرفت و برايم درس شد اين بود يكي از شاگردان قديمي كلاس حاج آقا گفتن : اومده كه اگر كسي تا 40 روز موفق به ديدار يه عالم رباني نشود دلش مي ميرد با خودم داشتم فكر مي كردم چند وقتيه پيش اون عالم رباني شهرمون شرف ياب نشدم پس بگو يكي از دلايل دلمردگيام ميتونه اين مورد باشه. اصلا چرا راه دور مدت يه ماه و نيمي هم كلاس حاج آقا نرفتم وحاج آقا و  بچه هاي خوب و مومن اونجا رو نديدم و تازشم اصلا تقريبا يه سالي هم هست كه استاد گلم و دوستان عزيز اونجا رو نديدم.بعد با خودم گفتم چرا موفق نميشم و نصيبم ديدار عالمان و دوستان مومن و رباني نميشه. با يه حساب سر انگشتي همه چيز انگار دستم اومد بخودم نهيب مي زنم واقعا اين همه كاراي بد نميخواد منو از ديدن روي انسانهاي پيراسته و وارسته و صالح و عابد دور كنه تو دلم يه غصهء گنده قلمبه نشست و همونجا از خداي مهربونم خواستم منو از اين همه دلمردگيا نجات دهد.

"الهي آمين"

دوستان گلم براي نجات خودمون از اين همه روزمرگيا و دل مردگيا واقعا نياز طلب غفران فراوان هم براي خودمون و هم در حق ديگران هستيم و دعاي اصليمون كه باعث استجابت همهء دعاهامون ان شاء الله خواهد شد تعجيل در ظهور مولامون هستش پس اي همراه و دوست خوبم مزين كن فضاي قلبت رو به عطر دل انگيز يه صلوات محمدي مهدي پسند

"ان شاء الله"

حاجت روا بشي.

" اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم "

التماس دعا