عصرهای یکشنبه تو منزل یکی از خانواده های انجمنی کلاس تفسیر قرآن توسط یه استاد فرهیخته برگزار میشه.خدای مهربون هم توسط یکی از دوستان خوب بانی آشناییمون با این انجمن شدن. از مجردیم سعادت یافتم و حالا هم سعیم میکنم از هر موقعیتی که پیش می آد برم کلاس.خدا هم به استادخوبمان(آقای مسن و بازنشسته فرهنگی هستن)  کلامی شیوا دادن که حرف خدا و پیغمبر و ائمه معصومین(ع) را با تمام زیبایی هاش بما برسونند بارها شده ماجرایی یا داستانی یا حرفی زدن که تکراری بوده اما انگار بار اول شنیدیم و کلی لذت میبریم

'(این روزا همسر گلم خیلی غم های بزرگ داره ).'

دیروز ازشون خواستم به من ذکری بگن که حداقل باعث بشه من بتونم با انجامش کمکی به همسرم کرده باشم.

گفتن دخترم همه ذکرها خوبن اما خیلی از بزرگا توصیه به فرستادن صلوات دادن.(منم قبلش به همه ذکرها فکر میکردم الا به ذکر صلوات)

تو مفاتیح الجنان خوندم که نوشته بود کسی که صلوات میفرستد پیامبر(ص) جواب سلام و صلواتشون میدن واقعا زیبا نیست پاسخ دهنده ی ما پیامبر مهربونمون هستن!

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.

خدای مهربون صلواتمون محمدی پسند قراربده.(الهی آمین)

بعدا نوشت: گاهی اوقات سرنوشت زیبای انسانهایی را میخونم و یا میشنوم کمی که دقت میکنم می بینم با اذکاری که بنظرما تکراری و گاها فقط لق لقه  زبان ما شده(مثل صلوات ) به مقامی رسیده اند که نپرس!